دوقلوی دیجیتال شهری (مدل سه بعدی)
مدل سه‌بعدی شهری به‌عنوان ابزاری پیشرفته برای تجسم و تحلیل دقیق شهر در تمامی ابعاد، نقشی حیاتی در تصمیم‌گیری‌های راهبردی و بهینه‌سازی منابع ایفا می‌کند. این مدل‌ها، که با استفاده از داده‌های جغرافیایی، تکنیک‌های پیشرفته سنجش از دور، عکس‌برداری هوایی و مدل‌سازی دیجیتال ساخته می‌شوند، تمامی زیرساخت‌ها، ساختمان‌ها، شبکه‌های حمل‌ونقل، فضاهای سبز و سایر مؤلفه‌های شهری را با دقت بالا نمایش می‌دهند و شهر را به شکلی مجازی و واقع‌گرایانه در اختیار مدیران و برنامه‌ریزان قرار می‌دهند.
برای مدیران شهری، مدل سه‌بعدی ابزاری ارزشمند برای نظارت بر وضعیت زیرساخت‌ها و شناسایی دقیق مشکلات و نقاط ضعف شهری است. با این مدل‌ها می‌توان سناریوهای متعددی را شبیه‌سازی کرد؛ ازجمله ارزیابی تأثیرات احتمالی ساخت‌وسازهای جدید بر جریان ترافیک، تحلیل اثرات محیطی و اجتماعی پروژه‌های عمرانی، یا بررسی تغییرات تراکم جمعیت و چگونگی توزیع منابع. این تحلیل‌های پیش‌بینی‌کننده به مدیران کمک می‌کند تا بر مبنای داده‌های واقعی و شفاف تصمیم‌گیری کرده و منابع مالی و زمانی را به‌صورت بهینه تخصیص دهند.
از سوی دیگر، برای برنامه‌ریزان شهری، مدل سه‌بعدی محیطی پویا برای توسعه و آزمون طرح‌های نوین شهری فراهم می‌کند. با بهره‌گیری از این ابزار، آن‌ها می‌توانند طرح‌های توسعه‌ای و پروژه‌های زیربنایی را از زوایای مختلف و به‌صورت چندجانبه بررسی کنند و آثار احتمالی آن‌ها بر کیفیت زندگی شهروندان و محیط‌زیست را پیش‌بینی نمایند. همچنین، مدل‌های سه‌بعدی امکان شبیه‌سازی وضعیت‌های بحرانی مانند زلزله، سیل، یا آتش‌سوزی را فراهم می‌سازند که این امر به برنامه‌ریزان اجازه می‌دهد تا اقدامات پیشگیرانه و واکنش‌های کارآمدتری را طراحی و در برنامه‌های خود لحاظ کنند.
در مجموع، مدل سه‌بعدی شهری به مدیران و برنامه‌ریزان دیدگاهی جامع و شفاف از ساختار شهری ارائه می‌دهد و آن‌ها را قادر می‌سازد تا در زمینه‌های گوناگونی نظیر توسعه پایدار، مدیریت زیرساخت‌ها، بهینه‌سازی خدمات شهری و برنامه‌ریزی‌های استراتژیک به تصمیمات مبتنی بر داده و کارآمد دست یابند.